Co van den Buuse heeft zich verdiept in onze relatie met de aarde:

Wat verandert er als we in plaats van natuur schepping zouden zeggen?’ In deze bijeenkomst gaan we samen deze fascinerende vraag onderzoeken. We laten ons op onze zoektocht leiden door de rijkdom en zeggingskracht van de Hebreeuwse taal.

We beginnen met een uitspraak van Jezus, die onze ogen opent voor een liefdevolle ontmoeting met de werkelijkheid en laten ons leiden door de uitleg van Abraham Heschel.

We lezen Genesis 2:15 en verkennen de Joodse visie op de schepping aan de hand van Bachja Ibn Pakudah, één van de grote denkers uit de Joodse traditie.

We bespreken een midrash, die de verantwoordelijkheid van de mens voor de schepping benadrukt en lezen psalm 145:9. Welke grondhouding, welke ethiek vloeit hieruit voort voor de mens, die ‘in bescheidenheid wil wandelen met zijn G’d’? (Micha 6:8).

We sluiten af met de vraag wat dit alles betekent voor de Doopsgezinde ethiek en haar bijdrage in het huidige klimaatdebat.